تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان دانشجویان جدیدالورود دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال ۱۳۹۱

مقدمه: تغییرات سریع اجتماعی- فرهنگی، تغییر ساختار خانواده و تغییر سبک زندگی، انسان ها را با مسائل گوناگون روبه رو می کند. مقابله با این تغییرات نیازمند توانمندی های روانی- اجتماعی است و نیازهای زندگی امروزه، نقش تعیین کننده تأمین سلامت روان افراد برای همگام شدن با این تغییرات را بیش از پیش مشخص می نماید. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایلام انجام شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون است. در این پژوهش 61 نفر از دانشجویان جدیدالورود سال1391 با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند که از این تعداد 34 نفر در گروه آزمایش و 27 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرک مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارspss ویرایش20 و آزمون های کوواریانس تک متغیری (برای بررسی کلی سلامت روان)، چند متغیری  (برای بررسی زیرمقیاس های سلامت روان) وt  زوجی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که، براساس آنالیز کوواریانس تک متغیره، بین دو گروه آزمایش و کنترل در مقیاس های نشانگان جسمانی (002/0p=)، نشانگان نارسا کنش وری اجتماعی (001/0p=) و نشانگان افسردگی (048/0p=) ارتباط معنی دار بود، ولی در مقیاس نشانگان اضطرابی (174/0p=) ارتباط معنی دار نبود. آنالیز کوواریانس چند متغیری نیز نشان داد، تفاوت بین زیر مقیاس های سلامت روان در گروه آزمایش و کنترل معنی دار بوده است (002/0p=). با توجه به آنالیز t زوجی در گروه آزمایش، مهارت های زندگی باعث کاهش میانگین نمرات پس از آزمون در مقایسه با نمرات پیش از آزمون در مقیاس های نشانگان جسمانی (001/0p=)، نشانگان اضطرابی (006/0p=)، نارسا کنش وری اجتماعی (017/0p=) و نشانگان افسردگی (001/0p=) شد. نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی بر کاهش نمره سلامت روان دانشجویان تأثیر داشته است و آموزش این گونه مهارت ها باعث ارتقای عملکرد در دانشجویان جدیدالورود می شود.